Transformatie van het erf

Toen we het huis kochten lag het achtererf vol rommel. Rottend hout, ooit geparkeerde voertuigen, een oude slijpmachine, roestig prikkeldraad en massa’s ander schroot. Met hoog opschietende brandnetels en vlierstruiken ertussen. Het groene deurtje links van de hoge baanderdeuren (moeilijk te zien) is de toegang tot wat nog jarenlang als onze stal zou functioneren.

Dat moest allemaal uit de weg, zodat we het voorste deel van het asbest van de noordschuur konden laten halen, en er de stacaravan onder zetten.

Joris maakte nieuwe deuren voor de ‘smeerputschuur’. En vervolgens lag het erf er een jaar lang zo bij. Links het hekje rond de stacaravan. Dat was nodig om te voorkomen dat Aska wegliep.

In de eerste maanden van 2019 braken we de boerderij af. De grupstal (achter Joris op de foto) bleef staan als bergruimte (en kreeg al snel de functie van schapenstal).

in juli 2020 timmerde ik tegen de restanten van de oude stal nog een tijdelijk hokje voor de zitmaaier. Kon ik mooi die deuren voor hergebruiken. Tegen de oude stal kwam steeds meer zooi te staan. De betonstaalmatten op deze foto stonden er in 2024 nog steeds (overwoekerd door onkruid). Toen hebben we ze gebruikt voor de vloer van de nieuwe stal.

Foto van het erf in juli 2021. We woonden nog steeds in de stacaravan. Noodgedwongen benutten we ieder gebouw wat er was om dingen tegenaan te zetten, zoals palen, houthokken en regentonnen. Het verwijderen van het onkruid tussen de stenen had ik inmiddels opgegeven.