Maand: maart 2017

Er zijn allerlei redenen waarom we op zoek gingen naar een nieuw project, maar ontevredenheid met de van Bemmelstraat hoort daar niet bij. We hebben ons al 9 jaar verbaasd over wat een leuke straat dit is. Echt een dorp in de stad. Iedereen kent elkaar en loopt bij elkaar binnen. Er zijn twee Whatsapp-groepen: één voor veiligheid en één voor alle overige klets. Elk jaar is er een straatfeest (Met een thema! En iedereen is verkleed in de stijl van het thema- er zijn prijzen te winnen! En de huizen zijn versierd in de stijl van het thema! En er kinderspelen! En een koffietafel! En een tienkamp voor de tieners! En een bingo! En een gezamenlijke maaltijd! En de straat wordt TWEE dagen afgesloten!)

En niet te vergeten de houthakkersclub natuurlijk, die jaarlijks een beheerscontractje sluit voor een perceeltje bos zodat de kachels ’s winters weer warm gestookt kunnen worden.

Dus het was best wel spannend – hoe zou het nieuwe dorp zijn?

Nou, dat valt niet tegen.

We waren er al achter gekomen dat het dorp een website heeft: www.dorpdehoeve.nl Van die website hadden we al geleerd dat er 412 mensen in het dorp wonen (ongeveer evenveel als de van Bemmelstraat) en dat er van alles door actieve inwoners wordt georganiseerd:

• een vereniging plaatselijk belang
• een dorpshuis
• een koor
• een dorpskrant
• een digitale nieuwsflits
• een groencommissie
• een activiteitencommissie
• een werkgroep verkeer
• een commissie volksspelen
• een beheercommissie…

Niet gek!

Omdat we onze toekomstige dorpsgenoten graag willen kennen hebben we de voorzitter van Plaatselijk Belang gemaild. Die reageerde enthousiast, en vóór we het wisten hadden we al mailcontact met vijf verschillende inwoners van De Hoeve, een afspraak voor een interview in de dorpskrant en zijn we geabonneerd op de nieuwsflits (waarvan we er in drie dagen al twee ontvangen hebben). En als klap op de vuurpijl zien we dat er in juni  maar liefst een VIERdaags dorpsfeest is. Met een thema! “De Gouden Eeuw”… eens kijken of ik mijn middeleeuwse kostuum van het van Bemmelstraatfeest van vorig jaar een beetje kan vermaken 🙂

We laten heel wat achter maar we gaan er niet op achteruit!

In 2008 kochten we een bouwvallig huis in Amersfoort met een groot perceel vol duivenhokken. Vijf jaar hard werken later was dat een riante, chique en comfortabele “tussenvilla” met -al zeg ik het zelf- een prachtige tuin. De tuin is ruim genoeg voor kippen, bijen en (sinds 2016) een koppel loopeenden. Maar het verlangen naar meer boerderij en een andere levensstijl bleef knagen.

Dus al sinds begin 2014 waren we op zoek naar een plek met véél grond en de mogelijkheid om zelf een huis te bouwen. “Vijf hectare met een bouwval”, riepen we gekscherend. Maar dat soort percelen zijn er natuurlijk vrijwel niet in Nederland, dus keken we naar alles met meer dan 5000 m2 grond.

Eerst in Groningen, maar toen Joris najaar 2014 een baan vond in midden-Limburg verlegde onze focus zich daarheen. Maar de omgeving van Roermond leek niet onze gedroomde bestemming voor de komende dertig jaar. Teveel intensieve veehouderij, landschappelijk te versnipperd. Na veel twijfels, en nadat we achtereenvolgens de Eifel, Frankrijk en Roemenië hadden overwogen, besloten we dat we toch liever in Nederland wilden blijven. En op dat moment kwam in zuidoost Friesland… vijf hectare met een bouwval te koop!

Het aankoopproces heeft bijna vijf maanden geduurd, maar op 17 maart 2017 was het dan zover en zetten wij onze handtekening voor de aankoop van  Ratellaan 4 in De Hoeve, een dorpje ten oosten van Wolvega. Een uiterst bouwvallig boerderijtje, met nóg veel bouwvalliger schuren. Maar op een prachtige plek bij de Lendevallei gelegen, temidden van glooiende weilanden en akkers, omzoomd door houtwallen.

Bij het huis hoort maar liefst vijf en een halve ha weidegrond. Dat is dus precies 100 maal zoveel als onze (toch ook niet onaardige) Amersfoortse stadstuin. En het huis ligt een eind van de openbare weg af, helemaal temidden van die eigen grond. Alle ingrediënten om een prachtig eco-landgoed te realiseren!

Vóór het zover is zal er heel wat werk moeten worden verzet. Momenteel is het eigenlijk onbewoonbaar. We zullen waterleiding moeten aanleggen, voor een afvalwaterzuivering zorgen, een huis en een gastenverblijf moeten bouwen… Maar allereerst moet er heel veel zooi uit. De afgelopen halve eeuw heeft er een alleenstaande man gewoond die alles wat los en vast zat heeft bewaard. Niet zo gek, als je bedenkt dat de Friese Wouden vroeger een enorm arme streek was. Alle schuren staan dus vol met alle mogelijke zooi die je kunt bedenken. We hoeven ons voorlopig niet te vervelen 🙂