Het wordt een beetje saai, als het enige waar ik over blog de nattigheid is. Maar het is dan ook héél bepalend in ons avontuur momenteel.
Ik geloof dat we officieel al twee maanden geen droge dag meer hebben gehad en al zes maanden (sinds we hier wonen dus) iedere maand meer neerslag dan gemiddeld. De toekomstige poel werd steeds minder toekomstig. Wat heet, poel is nauwelijks meer het juiste woord, het wordt een heel meer! Op een zeker moment stond het water tot in de moestuin. En het klotste tegen de onderkant van het helofytenfilter aan.
Nu lopen er allerlei sloten over het terrein, maar die zijn al jaren niet goed onderhouden. Ik heb in de zomer nog wel gezocht naar duikers onder de dammen, maar toen ik ze niet kon vinden (en er bovendien vanaf mei geen drupje water meer in de sloten stond) ging ik er vanuit dat het hier blijkbaar zo droog is dat de sloten alleen als greppel functioneren.
Maar dat is niet zo. Op een zeker moment viel me op, dat één van de sloten, die van het erf wegloopt, veel lager stond dan het water in de poel. Blijkbaar is die sloot wel aangesloten op een watersysteem. Met geultjes en een dompelpompje dat we in de boerderij gevonden hebben lukte het (na vijf dagen non-stop pompen!) om zoveel mogelijk water die kant uit te werken. Maar toen ging het weer twee dagen hard regenen. Momenteel staat het water weer even hoog, maar nu in alle sloten.
Vandaag trok er een storm over, met nóg veel meer water. Het meer is inmiddels weer volgelopen tot in de moestuin en tegen de onderkant van het helofytenfilter. Maar we kunnen het water nergens meer heen pompen. We kunnen niets anders doen dan hopen dat het wat droger wordt. Anders is ons helofytenfilter naar de gallemiezen.
(Gelukkig klaagt iedereen in de wijde omtrek dat het nog nooit zo nat is geweest. Ik begon me echt zorgen te maken of dit normaal zou zijn…)
Ergens op een verre hoek van ons terrein is nog wel een sloot die mooi laag staat. Maar er zitten zoveel onderbrekingen in het watersysteem daartussen en tussen ons ‘probleemgebied’, dat we het water niet meer die kant op kunnen krijgen. Dan zouden we wel 200 m sloot (vèr!) moeten (laten) uitdiepen. Momenteel kan dat sowieso niet, want het land is niet begaanbaar voor een graafmachine. Voor komende zomer hebben we duidelijk een opgave: sloten schonen, duikers aanbrengen en herstellen. Alsof er nog niet genoeg te klussen is…
Wat dat betreft: veel mensen vragen of ze een keer kunnen komen klussen. En natuurlijk is hulp welkom, maar we merken ook dat het wel enige voorbereiding en afstemming vergt. Anders kost goedbedoelde hulp vaak meer tijd dan dat het oplevert. Daarom is er een nieuwe pagina aan de website toegevoegd: de klussenpagina. Die zal ik proberen up to date te houden. Wie een keer wil komen helpen kan dan zelf zien welke klussen er zijn.
Verder hebben we natuurlijk de afgelopen weken kerst gevierd (even wennen hoe ver het rijden is naar de familie tegenwoordig!), tussen de buien door verder gegraven aan de fundering van de schuur, met hulp van Hans de zich irritant uitzaaiende esdoorn gekapt (de bomenrij ten noorden van de schuur ziet er nu een stuk evenwichtiger uit!), op oudejaar saai op de bank De Hobbit gekeken (waardeloze films – ik ben halverwege afgehaakt) en héél veel brandhout klein gemaakt. Er ligt overigens nog steeds veel hout wat klein gemaakt moet worden. En met de bomen die vandaag zijn omgewaaid zal daar wel weer het nodige bij komen.
