De asbestmannen hebben het complete dak van de kamertjes verwijderd. Nu is het huisje echt geen huis meer.
En gistermiddag ging het sneeuwen. Dat levert mooie plaatjes op maar het maakt het buitenwerk lastiger. Gelukkig is het in de werkplaats lekker warm en daar bouw ik alvast een heleboel huisjes. (Nou ja, bouwen, het is meer monteren van prefab). Voor mezen, die hopelijk komend voorjaar de rupsen onder controle gaan houden. Ik wil niet dat wéér alle nieuwe aanplant wordt kaalgevreten!
De vloer van ons tijdelijke onderkomen is wel heel koud. Maar precies op het goede moment arriveerde er een nieuw paar warme sokken uit Noorwegen! Ik begin zo langzamerhand een hele collectie op te bouwen want ik heb me zelf ook maar eens aan de schone kunst van het sokkenbreien gewaagd. Die van mij zien er nog niet zo netjes uit als die van mijn nicht Berber, maar oefening baart kunst (hoop ik).
En toen ik op een Facebook-pagina voor oud-leden van de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie (voor de ingewijden: ouwe sokken dus) iets postte over de koude vloer bood een volslagen onbekende spontaan aan om slofjes voor me te vilten! Daar krijg je het vanzelf al warm van…
