Na het vorige weekend betonvlechten lag de bekisting er prachtig bij. Eigenlijk had er toen meteen beton in gekund. Maar de betonleverancier kon pas op vrijdag. En op donderdag kregen we te horen dat er op vrijdag ook geen pompauto beschikbaar was. Dus het werd maandag. En dat was jammer.
Want intussen was het gaan regenen. Héél veel regen. En de bekisting, die immers tijdelijk is, is gemaakt van platen multiplex, die vervormen als ze (te) nat worden. We hadden hem supernetjes en superstrak gemaakt, maar toen het beton eenmaal werd gestort was dat niet meer zo. Voor de stevigheid zal het weinig uitmaken, maar de randen van het beton zijn wel een beetje minder strak. Dat kan bij de volgende stappen lastiger werken zijn, waardoor kleine koudebruggen kunnen ontstaan. Helaas…
Maar goed, op maandag was dan eindelijk de pompauto er. Dat er een heel zwembad aan water binnen de bekisting lag maakt voor het beton niet uit: dat is zwaar genoeg om het water weg te drukken. Alfred heeft het met de trilspaan netjes glad gemaakt. Dat is wel prettig, want dit is de vloer waarop we voorlopig gaan bouwen. Hierboven komt nóg een laag schuimbeton en een cementdekvloer, maar dat komt pas als het huis en de muren staan.
