Van het voorjaar heb ik – bij wijze van experiment – eieren ingelegd in kalkwater, gedurende de korte periode dat de kippen veel legden. Niet al te veel eieren: om te beginnen moesten ze schoon zijn maar je mocht ze niet wassen. Dus als ze niet brandschoon uit het hok kwamen waren ze niet geschikt voor conservering. En daarnaast vroeg ik me toch af of het echt zou werken. Ik had er nog nooit van gehoord, dat kalkwater. En ten derde had ik gewoon niet zo heel veel geschikte potten.
Het handigst zijn potten met een schroefdeksel. Maar ze moeten natuurlijk wel groot genoeg zijn dat je er meer dan vier of vijf eieren in kwijt kan. Ik had maar één jumbo-augurkenpot. Daarom heb ik ook twee van de oude weckpotten gevuld die ik hier in de kelder vond. Maar daar heb ik geen rubbers en klemmen bij (die bestaan ook niet meer van dat merk, weet ik intussen. Had ik niet moeten weggooien dus.) Dus daar lag een dekseltje los op. Vond ik niet heel relaxed. Je zult maar eens per ongeluk zo’n pot omstoten. We hebben de afgelopen maanden dus ettelijke mega-potten met augurken leeggegeten. Kunnen we volgend leg-seizoen even vooruit.
Uiteindelijk had ik drie potten met zo’n 15 eieren per stuk. En het goede nieuws is: het werkt! De eieren ruiken niet en ze zijn (na meer dan een half jaar!) nog prima te gebruiken in gebak, hartige taart en dergelijke. Voor een gekookt of gebakken eitje op brood vind ik ze minder geschikt, de dooier is wat ‘los’ geworden. Maar ze zijn nog steeds lekkerder dan eieren uit de supermarkt. En hoeveel voldoening geeft het om de opbrengst van je eigen erf – zonder elektriciteit!- te kunnen conserveren!
Helaas zijn we nu al aan de laatste eieren bezig. Het wordt dus hoog tijd dat de dames weer gaan leggen . Daar zijn ze al een maand of twee geleden mee gestopt omdat ze allemaal in de rui kwamen. Eigenlijk vind ik dat die vakantie nu wel lang genoeg heeft geduurd. Maar ja, dat leggen is daglicht-gestuurd, dus we zullen nog wel een maandje geduld moeten hebben…
