We willen heel graag komend najaar in (een deel van) het huis trekken. Een voorwaarde daarvoor is dat de badkamer het doet. Sowieso verlangen we erg naar een echte badkamer (die groter is dan 1,3 x 1,3 m voor wastafel, douche en toilet samen en waar niet de kunststof plaktegeltjes allemaal van de muur vallen met achterlating van een lijmlaag). En naar een wc die is gescheiden van de woonruimte door méér dan 12 mm mdf.
Nu is een belangrijke voorwaarde om een badkamer te kunnen gebruiken, dat het tegelwerk af is. Dat betekent dat moet worden aangebracht:
- alle leidingwerk wat in de tweede laag schuimbeton komt
- de tweede laag schuimbeton;
- een cementdekvloer (met leidingen voor vloerverwarming);
- een tegelvloer.
Afgelopen weken hebben we daarom veelvuldig bezoek gehad van de installateur. In de werkplaats heeft Joris zelf de waterleiding aangelegd, maar in het huis is het leidingwerk behoorlijk ingewikkeld. Vooral omdat we het buffervat, waar het warme water vandaan komt ’s zomers door de zonneboiler willen laten verwarmen en ’s winters door de kachel. En omdat we het toilet willen kunnen doorspoelen met grondwater (wel ontzand en ont-ijzerd – daar moeten we ook nog even wat voor verzinnen.)
Natuurlijk moesten we toen ook gaan bedenken welke leidingen we eventueel in de toekomst nog boven willen hebben en hoe die dan moeten gaan lopen.
Ook moesten we opeens nadenken over de keuken. Nu vinden wij keukenzaken bezoeken afschuwelijk. Maar daar heb ik me toch maar een middag overheen gezet. Dat resulteerde in de bevestiging, dat het ontwerp zoals we dat bedacht hadden eigenlijk het beste is voor onze ruimte. Dus we hebben bedacht wáár koelkast, vaatwasser, gootsteen en kookplaat moeten komen, zodat de installateur de leidingen kon aanleggen en daar hebben we het verder bij gelaten. Die keuken komt ooit wel.
Anders klooien we eerst wel een tijdelijke keuken in de bijkeuken; daar zijn ook voorzieningen voor getroffen.
Het huis ligt nu dus vol met leidingen. De muren zijn aan de onderkant dichtgemaakt, zodat het schuimbeton gecontroleerd kamer voor kamer kan worden aangebracht. En rond de kelder is een muurtje gemetseld, zodat het schuimbeton dáár niet allemaal in loopt. Dat was allemaal net op tijd klaar, want donderdagmiddag zou het schuimbeton komen. Ergens om een uur of vijf. Maar het kon ook half vier zijn. Schuimbeton storten is natuurlijk erg spannend. Er zijn heel veel dingen te bedenken die kunnen misgaan. Joris stond nagelbijtend te wachten.
Om half zeven reed er een personenauto het erf op. Met twee mannen van het schuimbetonbedrijf.
“Ja, ze zijn onderweg. Maar zeg, volgens mij kunnen ze helemaal niet komen. Want ze komen met een trailer van 18 m lang. Kan dat wel?”
Nee, natuurlijk kan dat niet. Zucht… krijgen we dat weer. We hebben het honderd keer gezegd. En de aannemer die het schuimbeton heeft geleverd is hier al honderd keer geweest (en heeft al een keer of vijf beton en schuimbeton geregeld). Dus die weet echt wel hoe het er hier uitziet. Maar ja, ze hebben het allemaal druk en dan krijg je miscommunicaties.
De schuimbetontrailer reed door naar een volgende klant en onze vloer moet wachten tot volgende week donderdag. Als het goed is komt er dan op 22 juni een cementdekvloer op. Maar onze planning schuift dus weer een stukje op, een douche vóór de bouwvak zal er nog niet inzitten. Voorlopig doen we het nog even met de caravanbadkamer. Want voor een buitendouche is het ook echt geen weer!
