Ongelooflijk maar waar: we vieren het eerste lustrum op onze prachtige plek. Wat is er al veel gebeurd! En wat moet er nog veel gebeuren!
Hadden we verwacht dat we na vijf jaar nog steeds niet in het huis zouden wonen? Ja en nee. We hadden wel verwacht dat de bouw van het huis drie of meer jaar in beslag zou nemen. Maar we hadden niet verwacht dat we pas na tweeëneenhalf jaar zouden beginnen met het huis.
En eigenlijk hebben we het huis in maar één jaar van fundering (augustus 2019) tot wind- en waterdicht (september 2020) gekregen, dat is toch een prestatie. Alleen, na wind- en waterdicht moet er nog zoveel gebeuren…
Maar het begint echt al op een huis te lijken, zowel van binnen als van buiten. In huis staat de boekenkast (dat wordt een apart blogje) en de borders rond het terras worden voorbereid door er een jaar aardappels te kweken (dat wordt ook een apart blogje).
In de ‘voortuin’ is eindelijk ruimte voor wat kleur. In de loop van dit jaar ga ik hier een mooie border aanleggen.
En dit jaar bloeien overal de narcissen! De afgelopen jaren bloeiden ze maar matig, waarschijnlijk kwam dat door de droge zomers in 2018, 2019 en 2020. Vorig jaar hebben ze goed water gekregen en dat is te zien!
Om het voorjaarsgeluk te vervolmaken lopen de lammetjes lekker bij de schapen in de wei.
En in de moestuin steken de eerste asperges de kopjes al boven de grond!
Wel hadden we verwacht dat het terrein na vijf jaar al meer begroeid zou zijn. Het voedselbos wat ik van plan was staat er nog niet. Deels omdat de schapen ervoor zorgden dat de plannen toch gewijzigd werden, deels doordat veel aanplant sneuvelde in de droge zomers van 2018-2020. Maar de boompjes die vorige jaar geplant zijn, zijn mooi aangeslagen. En dit jaar ga ik een nieuw ontwerp voor het terrein maken, met ruimte voor zowel een voedselbos als de schapen.
Huisje, boompje, beestjes… het komt helemaal goed.