Op het erf lag nog een septic tank. Die lag precies op de plek waar uiteindelijke de rij-route naar de parkeerplaats moet komen. Niet handig, want we durfden er eigenlijk niet echt overheen te rijden. Dus kwam Jochem weer een keer met zijn kraan.
Uiteindelijk kostte het toch nog behoorlijk wat moeite om het ding kapot te krijgen. De muren waren maar halfsteens metselwerk, maar van keiharde mortel gemetseld en met pure Portlandcement vertind. En het betonnen deksel bleek voldoende wapening te hebben dat we er waarschijnlijk wèl met de trekker overheen hadden kunnen rijden. Jammer, want hij was dus wel geschikt geweest voor regenwateropslag. Maar ja, dat weet je dus pas als je hem kapot gaat maken. En we wilden ècht niet het risico lopen om met de trekker of de bus er doorheen te zakken….
Het gat is weer opgevuld en kan nu mooi een jaar of twee ‘nazakken’, tot we aan de aanleg en bestrating van het erf toekomen. Dat is nu natuurlijk wel weer een modderpoel…