Omdat het maar bleef regenen (de natste en warmste februari ooit) durfden we echt niet met de grote kraan van Bert het land meer op. Maar… de vlonderplanken waren eindelijk gearriveerd. Het vlonderterras is prachtig geworden!
En Yoram die de vlonder legde vertelde over het bestaan van een mini hijskraan. Dat klonk als de ideale oplossing! Dus op 2 maart reed Roelof Deuzeman met zijn mini hijskraan het erf op.
Inderdaad een prachtig compact apparaat, die mini hijskraan. En hij kon veel tillen en ver reiken. Het weer zat ook mee, voor de verandering.
Marijn (de oudste zoon van ‘onze’ boer Arnaud) kwam helpen.
Toch weer spannend, om de grote en zware balken precies in elkaar te puzzelen. Maar het paste allemaal prachtig (soms na wat klappen met de hamer. Doordat ze een paar weken in de regen hadden gelegen waren sommige balken toch wat gaan werken). En vóór de koffie stond de halve onderbouw al.
“Dat gaat lekker!” zeiden we tegen elkaar. Maar toen was er natuurlijk net één balk die níet paste. Na anderhalf uur puzzelen en schuiven bleek dat er een pen 1 cm te lang gezaagd was.
Nou ja, afzagen is makkelijker dan bijzagen. Daarna door met de liggers voor de hooizolder en de hoge balk aan de voorkant.
En met de bovenbouw: de staanders voor de nokbalk en de nokbalk zelf. Intussen waren we al halverwege de middag en de hijskraanmannen begonnen haast te krijgen. Dus werd de bovenverdieping geplaatst zonder eerst de vloerplanken op de vloer te leggen. Wij hadden duidelijk meer hoogtevrees dan de hijskraanman…
Maar aan het eind van de dag stond het hele gebint! Dat was meer dan we hadden durven hopen, in één dag!
Terwijl ik dit schrijf is Joris pennen verder aan het inslaan en kleine correcties aan het uitvoeren waar dat nodig is om alles mooi pas en haaks te krijgen. Daarna gaan we de vloer van de hooizolder leggen, de daksporen plaatsen, panlatten aanbrengen en pannen op het dak leggen. Ook moeten we nog veel grondwerk doen: deels moet de grond aangevuld, deels juist uitgediept en in het achterste stuk moet zwarte grond weggegraven en vervangen door wit zand. En daarna komen de muren en ramen pas. Kortom, er is nog genoeg te doen voor de stal in gebruik genomen kan worden. Maar het moeilijkste is gebeurd! Wie komt er helpen en meegenieten van het voorjaar en de dartelende lammetjes in de wei?