We doen ‘slow building’ en we hebben geen planning. Maar eind dit jaar (vóór de winter) willen we toch wel erg graag van de stacaravan naar het huis verhuizen. En daarvoor moeten drie ruimtes in elk geval klaar zijn: de wc, de badkamer en de ruimte-boven-de-keuken- en-woonkamer (het toekomstige kantoor / studeerkamer.)
In die laatste ruimte komen een dakkapel en een dakraam. Begin dit jaar hebben we daarover al met de aannemer overlegd. ‘Dat is geen probleem’, zei hij ‘een dakraam plaatsen is maximaal een dagje werk, dat krijgen we er altijd wel tussendoor’.
Maar vervolgens liep hij heel veel vertraging op, doordat (A) half Nederland de zolder tot werkkamer aan het verbouwen is (B) de helft van alle bouwvakkers corona heeft (afstand houden is op de bouw vrijwel onmogelijk) en (C) het de hele maand mei regende, waardoor alle ándere bestelde dakkapelklussen uitliepen.
En toen we eindelijk een datum bij de aannemer hadden kunnen reserveren werd de levering van het al lang bestelde dakraam uitgesteld. Daar hadden we rekening mee gehouden, het zou geleverd worden twee weken vóór de geplande plaatsingsdatum. Maar toen werd de levering weer uitgesteld. En wéér….
Enfin… de datum voor de aannemer is intussen verlopen, het dakraam is er nog steeds niet en de bouwvak staat voor de deur. Dat wordt dus weer een paar maanden later…
En zo gaat het met veel dingen. De laatste paar maanden is er wereldwijd een gigantisch tekort aan bouwmaterialen. Heel veel is niet te krijgen (simpele zaken als inbouwreservoirs voor toiletten bijvoorbeeld!) en van wat wel te krijgen is, zijn de prijzen in een paar maanden tijd verdubbeld. Hoe komt dat?
Allerlei zaken spelen mee. Toen corona uitbrak werd er verwacht dat de bouw stil zou komen te liggen. Daarom gingen veel houtzaagbedrijven afschalen. Maar wereldwijd werd er juist meer ge- en verbouwd, wat tot een enorme schaarste heeft geleid. Ook is er wereldwijd een tekort aan mensen, door ziekte en quarantaine. Ook in de maak-industrie. China heeft de export volledig platgelegd. En dat werkt door; bedrijven die normaal gesproken materialen uit China gebruiken wijken uit naar andere materialen etc. Bovendien zijn de transportroutes van allerlei zaken in de soep geschoven doordat in maart het Suezkanaal een week geblokkeerd was. Je kunt het je bijna niet voorstellen, maar dat heeft een impact die nog maandenlang doorwerkt.
En ook in ons bouwproject merken we dat dus. En levert het vertraging op. We gaan maar door met de zaken die wel wel al kunnen doen. En hopen dat het gaat lukken om vóór de winter over te gaan. Want voor het zover is moet er nog veel gebeuren: het tegelwerk en plaatsen van sanitair beneden, aanleg van de ventilatievoorzieningen, aanschaf en plaatsing van het buffervat voor warm water, muren zetten rond de technische ruimte en de toekomstige studeerkamer / tijdelijke woonruimte, plaatsing van de dakkapel en dakraam en alle afwerking die daarbij komt kijken en natuurlijk het aftimmeren van de toekomstige studeerkamer / tijdelijke woonruimte. O ja, het is ook wel fijn als daar een vloer in ligt tegen de tijd dat we erin trekken. En onder die vloer moet een isolatielaag (waarin ook de ventilatiebuizen komen te liggen).
(Over luxe zaken als het plaatsen van een keuken heb ik het dan nog niet… dat komt daarna wel!)
En dat soort zaken moet nu eenmaal in een bepaalde volgorde, en sommige zaken kunnen of willen we niet zelf doen. Dus vandaar dat alles nog ‘slower’ gaat dan we al planden. Maar we hadden geen planning, toch…?
Intussen houden we ons rustig (nou ja) bezig met wat er wèl kan:
Voor het overige een beetje weinig foto’s; de (relatief nieuwe) camera hapert weer. Ik vermoed dat er, net als met het vorige exemplaar, bouwstof in het scherpstel-mechaniek is gekomen. Des te meer reden om hier weer een keer zelf te komen kijken, nu we weer gasten mogen ontvangen. 🙂
