De vergunning is officieel binnen! Met als overwegingen erbij:
“De aanvraag omgevingsvergunning betreft een energieneutrale woning en de bouw ervan geschiedt biobased circulair (bouwen met materialen met een lage milieubelasting). Dit is een zeer gewenste ontwikkeling. Milieuneutraal bouwen past binnen de omgevingsvisie; thema Weststellingwerf Klimaatneutraal; waarin in circulair bouwen als aandachtspunt wordt genoemd. In het coalitieakkoord “Samen werken Gewoon doen” staat beschreven dat wij een gemeente zijn die duurzaamheid stimuleert en omarmt. Tevens geeft het aan dat initiatieven tot hergebruik worden toegejuicht.
De welstandscommissie geeft in haar advies van 17 januari 2018 aan dat een dergelijk plan als deze aanleiding kan zijn om de toetsingscriteria meer op het huidige tijdsgewricht aan te passen. Omdat het college duurzaam bouwen wil stimuleren is besloten om af te wijken van het welstandsadvies ten einde deze aanvraag mogelijk te maken. Dat is ook in het college besloten.”
We bespeuren een zekere afstand tussen de visie van het gemeentebestuur en de werkwijze van de afdeling vergunningverlening 😉 maar we zijn ontzettend blij!
Dus nu zijn we hard bezig de boerderij leeg te halen. Wat een zooi komt er dan toch nog uit! Erg snel gaat het niet, want het is een heel gepuzzel hoe en waar we alles opslaan. We hebben
- de nieuwe werkplaats, het kantoor en de zolder: voor zaken die echt droog, vorstvrij en (enigszins) schoon moeten blijven.
- de ‘noordschuur’: die is half-open. Bij harde westenwind regent het dus een beetje in, maar het is er droog genoeg voor alles wat je normaal gesproken in een schuur bewaart: fietsen, tuinspullen, tuinstoelen, de voorraad timmerhout, de steigers, allerlei oude bouwmaterialen die we mogelijk nog willen gebruiken…
- de ‘zuidschuur’: dat is helemaal een wrak afdak. Dit voorjaar hebben we er een zeiltje over gespannen maar het is een kwestie van afwachten wanneer hij uit elkaar waait. We hopen maar dat dat nog even duurt, want we hebben hem hard nodig! Daar staat de trekker, samen met wat oude landbouwwerktuigen die we te mooi vonden om weg te doen, de platte kar, ettelijke oude karretjes die ‘nog best eens handig zouden kunnen zijn’ en een heleboel oude balken en (sloop)hout die straks goed van pas gaan komen tijdens de bouw.
We krijgen bíjna alles wel ergens in. Behalve het brandhout (dat moet dus buiten onder een zeiltje) en de 26 balen hooi! Die liggen er nog steeds, want er is nog plenty gras voor de schapen. Ik geef ze af en toe wel wat hooi en dat vinden ze erg lekker, maar het slaat nog geen deuk in de voorraad. Wat moeten we daar nu weer mee doen? (Het staat nu overigens ook niet echt droog: sneeuw waait zo door het dak van de oude stal heen.)
Al met al is het een groot feest om nu eindelijk ècht te gaan beginnen. Om de feestvreugde nog verder te vergroten kregen we een heerlijke kersttulband van de buurman wiens schapen dit jaar op ons land hebben gelopen. En een worstpakket en een fles wijn van de aannemer. (Worst, een tulband en een fles wijn – was dat niet wat er in Roodkapjes mandje zat?)
En zondag was de kerstmarkt van het dorp, met levende kerststal, kerstengelen, een kerstman in een rijtuig, een brassband in een tent en het koor van de Hoeve in het dorpshuis die afwisselend voor muzikale omlijsting zorgden, prachtige verlichting in het dorp (jammer van de regen!), lekkere hapjes en heel veel mensen die ons vrolijk begroetten alsof we hier al jaren wonen. Dat geeft een heel warm kerstgevoel!
En we kregen zóveel kerstkaarten van dorpsgenoten en buren, dat ik er tekortkwam! Dus bij deze iedereen: vrolijk kerstfeest!
